Blog
Volpensioen

» 19 december 2012

Door: Peter Leenhouts, Deelnemer

Iedereen wil zekerheid. In veel facetten van het leven doen we ogenschijnlijk veel moeite om risico’s uit te sluiten. We beveiligen onze woning tegen inbraak, hangen brandmelders op, installeren traphekjes tegen mogelijke verschrikkelijke valpartijen van onze kinderen en dragen een autogordel. We hebben voornemens om meer te gaan sporten, om ziekte te voorkomen, we proberen gezond te eten en zijn gericht op alles dat het evenwicht van ons dagelijks leven in gevaar brengt. Herkenbaar?

Bij het creëren van zekerheid en veiligheid kan een vooruitziende blik niet ontbreken. Omdat we weten dat ver vooruit kijken loont, hebben we bijvoorbeeld ons onderwijssysteem zo ingericht dat we kinderen in de eerste klassen van het middelbaar onderwijs al laten kiezen voor een carrièrerichting. Bij de aanschaf van een huis gaan we overeenkomsten aan voor tientallen jaren en we bezegelen huwelijken met de belofte van eeuwige trouw.

Het bovenstaande beeld doet vermoeden dat we vanaf jonge leeftijd klaargestoomd zijn om onze toekomstige financiële omstandigheden in kaart te brengen en een plan te hebben. Laat ik voor mezelf spreken. Bij mij is dat niet zo.

Ik heb verschillende werkgevers gehad. Ondertussen bezit ik een huis en ben ik zelfstandig ondernemer. Ik heb me tot een paar maanden geleden niet of nauwelijks met mijn pensioen bezig gehouden. Achteraf gezien heel naïef en ook niet zo slim. Los van mijn lakse houding over mijn pensioen, heb ik ook geleerd dat ons pensioenstelsel verre van transparant is. Sterker nog, om alle regelgeving en de dynamiek van de pensioenwereld te doorgronden heb ik meer tijd nodig dan tot aan mijn pensioenleeftijd. Ik heb geen hoger economisch onderwijs genoten, ben geen rekenwonder, maar merk tot mijn grote verbazing dat zelfs mensen die wel goed onderlegd zijn op deze gebieden, vragen hebben.

De combinatie van het onvoorspelbaar economische klimaat en het uitgroeien van ons pensioenstelsel tot een volstrekt ontransparant en kwetsbaar geheel, heeft mij voorlopig doen besluiten om zelf te sparen. Ik mis maatwerk. Op langere termijn staat het voorzieningenniveau van verschillende basale behoeften op de tocht. Ik wacht op de eerste aanbieder die mij een gecombineerd aanbod doet, waarin ik kan investeren in wonen, gezondheid, inkomen en een stukje veiligheid. Ik ben bereid om een aanzienlijk bedrag te investeren in een partij die mij een transparant aanbod voor zo’n ‘volpensioen’ doet. Een deel van deze investering mag van mij ook gebruikt worden om mensen te ondersteunen die minder kapitaalkrachtig zijn.

Terug naar overzicht